Get the album
Spotify
Apple Music
“This deliberate selection from Julius Röntgen’s extensive song repertoire represents an important new step towards a revaluation of his total oeuvre and the unlocking of Dutch musical heritage in general.
Fortunately, there are such passionate musicians like Robbert Muuse and Micha van Weers, who dare to deviate from the beaten path. These musical treasures fully deserve a place on the concert stage.”
“Deze weloverwogen selectie uit het omvangrijke liedrepertoire van Julius Röntgen betekent een belangrijke nieuwe stap in de richting van herwaardering van zijn totale oeuvre en van ontsluiting van het Nederlandse muzikale erfgoed in het algemeen.
Gelukkig zijn er zulke bevlogen musici als Robbert Muuse en Micha van Weers, die durven af te wijken van de gebaande paden. Deze muziekschatten verdienen volledig een plaats in onze huidige concertpraktijk.”
Luister – Waardering: 9
‘…Röntgens liederen – honderden – kunnen best een zetje gebruiken. Muuse en Van Weers hebben de handschoen opgepakt en ze doen dat met smaak, durf en vertrouwen.
Elke uitvoering is een eerste en elke opname een ‘premiere recording’. Waar te beginnen? Spring er maar in. Zonder uitzondering zijn het allemaal prachtige liederen die Mahler nooit heeft geschreven.‘
De Gelderlander***** – Liedkunst op het hoogste niveau
Dat bariton Robbert Muuse en pianiste Micha van Weers prima liedvertolkers zijn, wisten we al van hun eerdere cd voor het label Challenge Classics. Hun nieuwe release Alle Lust will Ewigkeit gaat nog een stap verder: in de grotendeels onbekende muziek van de Duits-Nederlandse componist Julius Röntgen (Leipzig 1855-Utrecht 1932) horen we liedkunst op het hoogste niveau.
Cultuurgoed – De keuze van juist deze muziek is belangwekkend omdat hiermee weer een nieuwe stap wordt gezet in het verkennen van ons eigen muzikale cultuurgoed. Muuse en Van Weers trakteren op de nodige verrassingen en bieden een brede waaier aan zangrepertoire. Van de deels bespiegelende, deels speelse Amoreuse Liedekens in Middelnederlands uit 1889 tot de betoverende Chinesische Lieder uit 1916. Conclusie: in het schrijven van liederen doet Röntgen niet of nauwelijks onder voor zijn (laat)romantische collega’s uit de rest van Europa.
Verdieping – Bariton en pianiste voelen elkaar haarfijn aan en vormen een perfecte eenheid. Van Weers zorgt keer op keer voor een uitgekiende, sfeerrijke omkadering die Muuse alle ruimte biedt intens de verdieping op te zoeken. Zijn articulatie en dictie zijn superieur maar staan spontaniteit niet in de weg. Ieder lied wordt als een parelend kleinood gepresenteerd.
Ironie – Ook met de programmaopbouw met teksten van Goethe, Nietzsche, Bethge en Morgenstern is niets mis. De afwisseling in dramatiek, lyriek, ironie én humor werkt adembenemend en voert na een klein uur tot een indrukwekkende finale: Charon, a Modern Greek Ballad uit 1911 op tekst van Trevelyan, een zwager van de componist.
Dodenrivier – Hier hoor je Röntgen in al zijn grootheid. Heel intens, wanneer de mythische schipper op de dodenrivier zelf aan het woord is. Dit langere lied werd voltooid korte tijd na het overlijden van Gustav Mahler.
Al luisterend naar dit recital, ga je vanzelf op een vervolg hopen. Robbert, Micha en Challenge: please, go for it!
